hartstikke verslaafd… Hoe dan?
Graag wil ik geloven dat ik niet te beïnvloeden ben door verslavende goederen of gewoonten. Absoluut niet gevoelig! Ik drink maar af en toe een glaasje alcohol. Rook niet. Lijdt niet aan een wilde verzamelwoede. Heb geen dwangmatige handelingen. Heb nog nooit drugs gebruikt. Nou ja… een space-cakeje af en toe. Maar verder? Niks noppes nada. Saai hè. Maar helaas, ik blijk super verslaafd. En niet aan één ding, maar wel aan drie! Waaah!Wanneer wordt iets eigenlijk een verslaving? Als je een onweerstaanbare lust hebt iets te gebruiken, te eten of ja, zelfs te doen, ligt een verslaving op de loer. Het verlangen wordt een noodzaak. Je stemming wordt afhankelijk van het middel of het doen. Je hebt het nodig. Je kunt niet zonder! Je krijgt lichamelijke ontwenningsverschijnselen. Je wordt extreem onrustig. Of zelfs ziek. Van kommer naar kwel.
Krijsende bruine brokken
Er is een onschuldig goedje (tenminste, we denken dat het onschuldig is) waar vooral vrouwen gevoelig voor schijnen te zijn. Bij mij is het zeker geen schijn. Mijn liefde voor dat zoete goedje is giga! Eens heb ik het maanden zònder volgehouden. Mijn arts veroordeelde me tot een suikervrij programma om de oorzaak van rare open wonden te achterhalen. Gatver, ja. Die open wonden, maar ook. Gatver, géén suiker. Drama. En daarom geen chocolade. Mijn absolute zwakte in snoepgoed. Afkicken dus. Koppijn, zweten, niet slapen. Toen het kwaad van geraffineerde suikers eindelijk besloot zijn koffers te pakken, verdween de huidschade. Maar ik was duidelijk verslaafd. Het blijft een opgave om van het bruine goud af te blijven. Als ik een lonkende reep of krijsend schaaltje met bruine brokken zie, schreeuwen ze naar me: “Eet ons! Wij zijn lekker!” Brullen: “Proef ons toch! We smelten in je mond bij die heerlijke thee waarvan je zit te lurken!” Gillen: “Mmm, het streelt je tong en je brein gaat de samba dansen!” Dat doet chocolade met mij. Help!
Marathon kringlopen
En gisteren begreep ik met een schok dat ik nog een begeerte heb. Ik deed samen met een vriend een marathon kringlopen in de buurt. Wat een genot! Roept iemand: Co, ga je mee naar de Second Hand? Ik zeg ja! “Ff mee naar de recycle store?” Ik zit al in de auto! “Zaterdag is er rommelmarkt.” Ik blok m’n agenda! Nee, ik hoef niet perse iets te kopen. Ik ben geen hoarder. Maar ik hou nu eenmaal van hergebruik en ben anti verspilling. Geen geitenharen-sokken wereldverbeteraar. Maar als ik iets nodig heb, ga ik het liefst naar de kringloop voor die ene bijzondere vondst. Het verrassingseffect. Dat verslavende blije gevoel. Geen houden aan.
Verslaving super gezond?
Ja ja. Ik weet dat ik het over 3 verslavingen had. Maar die derde is gezond. Wetenschappelijk bewezen super gezond zelfs. Omdat ik me juist beroerd voel zonder. Als er géén chocolade is, geef ik me daar graag aan over. Ik MOET er tijd voor maken. En jij ook! Omdat deze verslaving je super gelukkig maakt. Omdat het je ontspant. Creativiteit is de oplossing voor veel psychische en lichamelijke problemen. Ik ben verslingerd aan creatieve uitingen. Klodderen met nieuwe materialen, technieken testen. Op een kunstzinnige manier blij worden. Je hart laten dansen.
Zin om je ook gezond maar toch heerlijk verslaafd te voelen? Je brein creatief te kriebelen? Je lekker te ontspannen op een mooie plek?
Kom het voelen bij de Art Journal dagworkshop op 5 maart!
Liefs, Cobi